Etiketten lezen; is dat nodig?

Eigenlijk is het kunnen lezen van etiketten niet nodig. Als je ECHT gezond gaat eten koop je geen verpakte voeding meer en dus zit er geen etiket op. Toch merk ik dat veel mensen hierdoor een lichte paniek aanval krijgen. Het is echt heel ver weg van de ‘oude’ gewoonte. Dus als ‘tussenfase’ geef ik wat tips en kennis over het lezen van etiketten. Zo kun je zelf andere mensen gaan ondersteunen met deze feiten.

Wat is een etiket
In de ‘Van Dale’ kunnen we lezen: ‘briefje of strookje papier dat op een voorwerp geplakt wordt om de aard, naam, inhoud of herkomst ervan aan te geven’. In het kader van etiketten op voedingsmiddelen gaat het vooral over de inhoud. Voor een voedingsmiddel is het bedoelt als een hulpmiddel zodat iedere persoon ZELF de kwaliteit kan beoordelen.
Bij het kunnen lezen van etiketten spelen dus meerdere gegevens een rol. Je moet zelf een idee hebben wat kwaliteit is, je moet weten waar je naar moet kijken op een verpakking EN dan moet je het ook nog ZELF kunnen beoordelen.

Kwaliteit van een voedingsmiddel
Kwaliteit volgens ‘Van Dale’ wordt omschreven als deugdelijkheid. Oftewel, de mate waarin iets bruikbaar is voor een bepaald doel. In de ogen van de overheid is een ‘kwalitatief hoogwaardig voedingsmiddel’ een product dat ‘veilig’ is. In deze context kun je het dan zien als een product dat voor 100% ‘dood’ is omdat er dan geen bacteriën meer op willen groeien. De overheid ziet dat als ‘goed’ voor de burger. In ieder geval krijgt de overheid dan geen claims.
‘Hoogwaardige kwaliteit’ vanuit een industrieel oogpunt wordt gezien als een product waar veel ‘waarde aan is toegevoegd’. In gewoon Nederlands, ‘hoe bewerkter hoe beter’.  
Voor een consument die op zoek is naar hoogwaardige voeding, geldt weer een heel andere definitie van kwaliteit. Een consument wil een VOEDINGsmiddel, oftewel ‘iets om te eten dat het lijf voeding geeft’.

Wat is dan voeding?
Mijn definitie van voeding is ‘een combinatie van stoffen die ons lichaam kan gebruiken als bouwstof en/of brandstof’. Daarom geef ik in lezingen, webinars en persoonlijke gesprekken altijd uitleg over wat voeding is en hoe je het eet.
Eiwitten en vetten uit: ei, vis, noten, zaden, avocado’s, olijfolie, kokosolie, groenten en vlees zijn de basis. Verder gebruik je vooral kruiden en ook weer groenten om alle lichaamsprocessen optimaal te laten ‘werken’.
Dit zijn zo MIN mogelijk bewerkte voedingsmiddelen, zodat er nog zo veel mogelijk voeding in zit. Zo kun je dus ook direct zien dat 1 deze voeding in ogen van de overheid niet ‘veilig’ is en 2 dat de industrie er niet zo veel aan kan verdienen. Zowel overheid als industrie willen deze voeding dus liever NIET promoten. Kijk maar om je heen. Oordeel zelf.

Wat staat er op een etiket en hoe gebruik je het?
Alle gegevens staan per 100 gram of per 100 ml vermeld. Daar kijk je als eerste naar. Dan wil je weten OF er wel eiwitten inzitten en OF er wel vetten inzitten. Het liefst zijn deze 2 getallen samen meer dan 60% van het totaal. Dus 100 gram bevat dan bijvoorbeeld 30 gram eiwit en 40 gram vet. Zo kom je op 70 gram van 100 gram en KAN dit product uit voeding bestaan. Het is nu nog niet zeker of dit product voeding bevat, want het kan nog steeds heel erg bewerkt zijn, maar de kans wordt nu wel groter. In dit geval is nog maar 30 gram van de 100 gram (30%) over voor koolhydraten en andere ‘vulling’ om een product ‘veilig’ te maken. Dit is je eerste controle.
Vaak bevatten verpakte producten rond de 60 tot 70 gram (60-70%) koolhydraten. Koolhydraten zijn GEEN bouwstoffen voor het lichaam. Ze laten je wel als een kip zonder kop rondjes lopen, je wordt er vaak hyper van.
Dan is je tweede controle om naar de ingrediënten te kijken. Deze staan in volgorde van hoeveelheden. Meestal zijn de eerste 3 of 5 stoffen die je tegenkomt samen al tussen de 80 tot 90% van het product. Nu wordt het lastig want nu moet je eigenlijk alle namen kennen van de chemische verbindingen die erop staan om het product goed te kunnen beoordelen. Als je het leuk vindt kun je daar een studie van maken. Als het niet nodig is of het interesseert je niet zo, dan zou ik er niet aan beginnen. Doe dan alleen stap 1 en laat alle producten in de schappen liggen waar minder dan 70% voeding inzit. Je portemonnee wordt er ook veel blijer van.
 

Deze weblog mag worden hergebruikt onder vermelding van bron: Annette ter Heijden, auteur “Koken Zonder Pakjes” en “Proef je Roots” eigenaar van FysikosVoeding en opleider “DarmExpert”