3 redenen waarom emotie-eten niet bestaat
Steeds vaker krijg ik van mensen te horen dat ze een echte emotie eter zijn. Dat ze maar moeten blijven eten en dat ze niet meer kunnen stoppen. Grappig genoeg wordt dit altijd beweert over de ‘ongezonde dingen’. Over een eitje of een stuk vis hoor ik dit dus nooit.
Reden 1 je eet vooral vulling en weinig voeding
Op zich is het heel logisch dat als je je lichaam dagelijks veel vulling geeft dat je hersens blijven roepen om voeding. Vulling levert vaak veel energie en tegelijkertijd nauwelijks bouwstoffen als eiwitten en vetten. Energie hebben we natuurlijk zeker nodig maar niet uit snelle suikers en koolhydraten. Uit bouwstoffen kan ons lichaam zelf energie maken. Wat is vulling: brood, pasta, rijst aardappels, alle snacks en heel veel kant en klaar dingen. Wat is voeding: vis, vlees, eieren, noten, groente, fruit, zaden en af en toe wat volle yoghurt. Bij tekorten aan voeding blijft je lichaam dus om meer vragen. Je hebt dus geen tekort aan chocolade, je hebt wel een tekort aan voeding.
Reden 2 onze hersens werken op een bepaalde manier
Je kunt je lichaam zien als een grote chemische fabriek waar allerlei stofjes ervoor zorgen dat er diverse balansen ontstaan. Die balansen zijn belangrijk, homeostase noemen we dat officieel. Alle systemen zijn gebaseerd op optimale ‘levels’ van allerlei hormonen en signaal stoffen. Bij ‘te hoog’ of ‘te laag’ worden er allerlei, vooral hormonale, processen in gang gezet. Die stofjes zorgen voor een ‘actie’ en die zorgen er dus voor dat we ‘iets gaan doen’. Dat ‘doen’ kan dus zijn dat we een zak chips pakken. Die stofjes zorgen in de situatie dat we ‘iets gaan doen’ vaak voor een ‘niet-blij’ gevoel. We willen natuurlijk WEL blij zijn en dus nemen we iets wat snel endorfinen aanmaakt (blij-hormoon) en dat is vooral suiker. Op zich dus wel een goede acties, alleen een korte termijn oplossing. DAARNA komt dan de emotie van het schuldig voelen en een NOG ellendiger gevoel over de actie. Dat betekent dus dat er EERST een fysiologische onbalans is DAARNA volgt een actie en DAARNA vinden we er iets van…… Bovendien komt informatie uit onze hersen eerst binnen om te bepalen WAT is er aan de hand en WAAR is het. Pas daarna komt het in de amygdala binnen wat een onderdeel is van ons emotionele brein en wordt de emotie eraangekoppeld. Emotie-eten bestaat dus niet, althans niet als een oorzaak, wel als een gevolg.
Reden 3 Ook de darm kan je emoties in de war brengen
Stel je doet alles helemaal goed. Dan eet je dus voeding en eet je niet te veel EN ook niet te weinig. Dan kan je darm nog tegenwerken. Als de darmbacteriën niet de juiste balans hebben worden er ook weer signalen naar de hersens gegeven. Als de hersens die signalen niet begrijpen kan het zijn dat er een vreemde reactie komt. Steeds vaker merk ik dat mensen parasieten in de darm hebben en dan kunnen dus daardoor andere eetgewoonten ontstaan. Parasieten willen dat je zetmeel eet en worden niet blij van groenten. Soms merken mensen dat in hun gevoel omdat die parasieten dat duidelijk aangeven. Je gaat dan dingen eten die nogal vreemd zijn omdat anders de parasieten je gaan tegenwerken. Bovendien is de darm een groot orgaan en kunnen er dus veel signalen naar de hersens komen vanuit dit orgaan. Als je darm in de war is ga je dus ook anders eten.
Samenvatting
Er zijn dus veel redenen waarom je ‘vreemd eet’. Ik ga eerst uit van een fysiologische verandering waardoor NA de actie de emotie ontstaat. Die fysiologische noodzaak moet onderzocht worden. Vaak gebeurt er iets in het lichaam waardoor mensen inderdaad bijvoorbeeld moeilijk vet kunnen verdragen. De oorzaak is vaak een te lage pH in de maag. Die te lage pH kan zijn ontstaan door te weinig B12 opname. Hierdoor kun je je heel slecht voelen. De opname van B12 moet dan verbeterd worden. Een pilletje tegen depressies zal dan niet altijd helpen.
Annette ter Heijden is orthomoleculair therapeut en co-auteur van ‘Koken Zonder Pakjes’ en “Proef je Roots’. Bovenstaande wijsheden heeft zij, als naslagwerk en in receptvorm, verwerkt in het kookboek www.kokenzonderpakjes.nl en www.ProefjeRoots.nl. Voor persoonlijke begeleiding m.b.t. tot voeding kun je meer informatie vinden op www.fysikosvoeding.nl .
Deze weblog mag worden hergebruikt onder vermelding van bron: Annette ter Heijden, auteur van bovengenoemde boeken.
Ben erg benieuwd waarom je aardappels tot “vulling” rekent…
Hallo Annette!
Dank voor weer een verfrissende blik op dit onderwerp en ik onderstreep ook deze logica! Het principe ” je oma moet het voedsel nog herkennen wat het is” gaat nog steeds goed op! Ik wil aan je vragen of je tips kan geven hoe je het beste je hormoonhuishouding kan testen? Ik wil zelf graag weten of er disbalans in mijn lijf te bespeuren is. Dank alvast
Hormonale disbalans kun je zien aan de huid. Pukkels, irritatie, vettigheid. Verder kun je het merken als je niet goed tegen warm en koud kunt. Je merkt het doordat je niet goed slaapt. Ook concentratie stoornissen zijn een teken aan de wand. Verder natuurlijk een pijnlijke menstruatie of overmatig vloeien tijdens de menstruatie. Dit is nog niet alles….
Er zijn bij mijn weten geen testen die je hormoonhuishouding specifiek kan testen die betrouwbaar zijn. Wel: is je huid gezond, is je menstruatie regelmatig, heb je pijn met de menstruatie, slaap je goed en ben je opgewekt van stemming over het algemeen?
Ik heb zelf ook een boek geschreven.
“Overgewicht Alslicht” Dat boek gaat over wat ik voel als energetisch therapeut bij mensen met overgewicht. En waarom ik al meer dan 150 kilo afgevallen ben en ook weer aangekomen. Het boek gaat in zijn geheel bijna helemaal over emoties, boulimia en hoe je er anders in kan gaan staan. want mijn overtuiging blijft je kan pas slank blijven als eerst je blokkades opgeruimd zijn. en dat heb ik nu gedaan ik voelde letterlijk alles langzaamaan instorten in mijn lijf. en nu ben ik samen met aloë en goede recepten echt voor de laatste keer aan het afvallen. groetjes en succes